หมายถึง กระบวนการที่มีการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในเครือข่ายทางสังคมที่ทำให้บุคคลมีสุขภาพกายและจิตที่ดีขึ้น การสนับสนุนทางสังคมเป็นปัจจัยทางด้านสิ่งแวดล้อมของเครือข่าย (Network structure) การทำหน้าที่ (Function) ของเครือข่ายทางสังคม การสนับสนุนทางสังคม หรือ แรงสนับสนุนทางสังคม หรือการเกื้อกูลทางสังคม ทำให้บุคคลในสังคมได้รับความรัก ความเอาใจใส่ เห็นคุณค่า ได้รับการยกย่อง มีความผูกพันซึ่งกันและกัน มีความรู้สึกเป็นส่วนร่วมในสังคมเดียวกัน มีการให้ความช่วยเหลือในด้านต่างๆ โดยมีองค์ประกอบ 4 ด้าน ได้แก่

1) การสนับสนุนด้านอารมณ์และความรู้สึก (Emotional support)

2) การสนับสนุนด้านเครื่องมือ อุปกรณ์ หรือการบริการที่ให้ความช่วยเหลือ (Instrumental support)

3) การสนับสนุนด้านข้อมูลข่าวสาร (Informational support) 

4) การสนับสนุนด้านตระหนักรู้คุณค่าตนเอง (Appraisal support)

หมายถึง สภาพแวดล้อมที่บุคคลเกิด เติบโต ทำงาน ดำรงชีวิตอยู่ ไปจนถึงระบบซึ่งกำหนดเงื่อนไขในชีวิตประจำวัน อาทิ นโยบายและระบบเศรษฐกิจ วาระการพัฒนา บรรทัดฐานทางสังคม นโยบายสังคมและระบบการเมือง (องค์การอนามัยโลก) แนวคิดของปัจจัยสังคมกำหนดสุขภาพ ทำให้เห็นความซับซ้อนของปัญหาและมีกระบวนทัศน์ใหม่ในการดูแลสุขภาพประชาชน สามประการสำคัญ ได้แก่

(1) การมองปัจจัยการเกิดโรคและความเจ็บป่วยไปไกลว่าปัจจัยระดับบุคคล ปัจจัยทางพันธุกรรมหรือสรีรวิทยา หรือปัจจัยเชิงพฤติกรรม

(2) การพิจารณาปัจจัยองค์รวมที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพตลอดช่วงทุกอายุของบุคคลนั้นๆ และ

(3) การเพิ่มบทบาทการป้องกันโรค (Prevention) มากกว่าการรักษาพยาบาล ปัจจัยสังคมกำหนดสุขภาพ มีอิทธิพลสำคัญต่อประเด็นความเป็นธรรมด้านสุขภาพ ซึ่งคือความแตกต่างของสถานะสุขภาพที่ไม่เป็นธรรมและหลีกเลี่ยงได้ทั้งเกิดขึ้นภายในและระหว่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นประเทศที่มีรายได้ระดับใด สุขภาพและความเจ็บป่วยของประชาชนนั้นจะแปรผันไปตามลำดับชั้นของสังคม ยิ่งสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมของบุคคลนั้นอยู่ระดับล่างเท่าไร ก็จะมีแนวโน้มที่จะสุขภาพแย่ลงไปด้วย ปัจจัยเหล่านี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่พฤติกรรมส่วนบุคคล เช่น การกิน การนอน การออกกำลังกาย แต่รวมไปถึง
• รายได้และความมั่นคงทางการเงิน: คนที่มีรายได้น้อยมักมีโอกาสเข้าถึงอาหารที่มีคุณภาพ ที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัย และบริการดูแลสุขภาพได้น้อยกว่า
• การศึกษา: การศึกษาที่มีคุณภาพช่วยให้ผู้คนมีทักษะและความรู้ที่จำเป็นในการตัดสินใจที่ดีต่อสุขภาพ
• ที่อยู่อาศัยและสิ่งแวดล้อม: สภาพแวดล้อมที่สกปรก แออัด หรืออันตราย ส่งผลเสียต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ
• การเข้าถึงบริการดูแลสุขภาพ: คนที่ยากจนหรืออาศัยอยู่ในชนบทมักเข้าถึงบริการดูแลสุขภาพได้ยาก
• ความปลอดภัยในชุมชน: ชุมชนที่มีความรุนแรงสูงส่งผลต่อสุขภาพจิตและร่างกาย

หมายถึง กระบวนการส่งเสริมและพัฒนาให้บุคคลองค์กรและชุมชนมีการเสริมสร้างความสามารถของตนเองโดยเน้นให้ประชาชนมีส่วนร่วมตั้งแต่การระบุปัญหาของตนเองวิเคราะห์หาสาเหตุของปัญหาและเกิดพลังรู้สึกว่าตนเองมีพลังอำนาจสามารถควบคุมความเป็นอยู่หรือชีวิตของตนเองได้ การเสริมพลังกับกระบวนการทำวิจัย/การทำงาน โดยเฉพาะงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับประชากรกลุ่มเปราะบาง จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับหลักการพื้นฐาน 4 ประการ คือ
1. การเคารพและสร้างความสามัคคีในประชากรกลุ่มเปราะบาง (Respect and unite members of vulnerable groups) โดยการทำการวิจัยอย่างมีความละเอียดอ่อนทางวัฒนธรรม (Practice Culturally Sensitive Research) การทำการวิจัยอย่างมีความละเอียดอ่อนต่อเพศสภาพ (Practice Gender-Sensitive Research) ตระหนักและหลีกเลี่ยงการตีตราและการกล่าวโทษ (Avoid Labeling and Blaming) ตระหนักถึงการใช้ภาษาที่ชัดเจนและสนับสนุน (Use Explicit, Supportive Language) ใช้ความต่อเนื่องในการวัดตัวแปร (Use a Continuum to Measure Variables) มีการกำหนดนโยบาย ข้อตกลงในการทำวิจัย/การทำงานที่ชัดเจน (Develop Policy Applications)
2. ให้ความสำคัญกับการป้องกันอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นและคำนึงถึงประโยชน์สูงสุดจากการวิจัยที่จะเกิดกับประชากรกลุ่มเปราะบาง (Prevent harm and maximize benefits)
3. แสดงการยืนยันการมีส่วนร่วมของผู้เข้าร่วมและเพื่อนร่วมงาน (Affirm participants and colleagues)
4. ตอบแทนแก่ผู้เข้าร่วม (Give something back to the participants) การวิจัยที่เสริมพลังจึงต้องให้บางสิ่งบางอย่างกลับเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนที่เกี่ยวข้องในการวิจัยไม่เพียงได้รับแค่ความรู้สึกชื่นชมสำหรับแต่ละบุคคลเท่านั้น แต่ต้องได้บางสิ่งตอบแทนจากการมีประสบการณ์ในปฏิสัมพันธ์ของนักวิจัย/คนทำงานกับผู้ปฏิบัติงานและผู้ประชากรกลุ่มเปราะบางผู้เข้าร่วม